بررسی نقش مدیریت منابع انسانی (HRM) بر عملکرد سازمان (OP)، با ملاحظه نقش میانجی مدیریت دانش(KM) و چابکی سازمان(OA) با روش مرور نظام‌مند ادبیات پژوهش (SLR)

تغییر، باثبات‌ترین مشخصه ای است که می‌توان برای دنیای کنونی کسب وکار معرفی کرد. با سرعت گرفتن روند تغییرات در دانش و فناوری، بنگاه‌ها و سازمان‌ها پیچیده‌تر می‌شوند و همپای این تحولات، مدیریت سازمان‌ها نیز رو به پیچیدگی بیش‌تر می‌گذارد. امروزه اداره سازمان‌ها با روش‌ها و شیوه های سنتی امکان پذیر نیست؛ چراکه مدیریت بر انسان‌ها که سرمایه‌های اصلی سازمان ها را تشکیل می‌دهند، کار آسانی نیست و رهبران سازمان ها، به ویژه مسئولان منابع انسانی، باید دانش و مهارت لازم را برای این امر مهم کسب کنند و به طور مؤثر آن‌ها را به کار گیرند. از این رو موفقیت هر سازمانی در گرو معطوف کردن کانون توجه آن سازمان بر استعدادهای منحصر به فرد کارکنان آن و تبدیل صحیح این استعدادها به عملکردی پایدار نهفته است. پیاده‌سازی مدیریت دانش در سازمان نیز، به عنوان فرآیند ایجاد و استفاده از دانش برای بهبود عملکرد سازمان از حیث کارایی، مدیریت اطلاعات، دانش و تجربه موجود در سازمان، می‌تواند راهکاری موثر در روند پاسخگویی سازمان به تغییرات محیطی باشد. همچنین؛ تغییرات در محیط خارجی و پاسخگویی سریع به نیازهای متنوع مشتریان، سازمان‌ها را وادار به نشان دادن واکنش و اعمال تغییر می‌نماید و تلاش‌های فراوانی به منظور افزایش سرعت و انعطاف پذیری سازمانی صورت می‌گیرد. به‌همین دلیل بسیاری از علمای مدیریت، چابکی را کلید موفقیت سازمان در محیط پویا و غیرقابل پیش بینی عصر حاضر می‌دانند. از این رو؛ اثربخشی مدیریت منابع انسانی قطعاً با سرمایه‌گذاری در سرمایه انسانی و هم چنین به حداقل رساندن هزینه‌های راهبردی مرتبط است. مدیریت منابع انسانی، متضمن آموزش، مهارت‌ها و تخصص کارکنان، متفاوت از سایر ادارات سازمان می‌باشد.